ຕອນທີ 17: ພະຍາພົມພັກດີວາງແຜນຕໍ່ຕ້ານວຽງຈັນ

Chapter 17: Phomphakdy planned resistance

Phomphakdy learned about the event so he sneaked back in disguise to
Khorat during the night and hid in his family compound. He instructed
his trusted men to propose to Chao Anou that the evacuation needed to be
slowed down since this process couldn't be done too hastily, the peasant
families had been dispersed in various directions and got lost. Beside
that they did not gather enough food supplies with them for this long
journey, they would eventually starve. Chao Anou agreed and had them
reorganized the relocation process. This fell into Phomphakdy plan so he
ordered his men to organized the group of families that resisted the
relocation, lined up their oxcarts to form the fortress while keeping
the families in the middle. His horsemen then busy herding the group of
families. Thing began to look a bit strange to the suspicious Lao, when
asked they replied that they were organizing the relocation so the Lao
truly beleived, partly because the Lao was already awared of this task.


ຕອນທີ ໑໗: ພຍາພົມພັກດີວາງແຜນຕໍ່ຕ້ານວຽງຈັນ

ແຕ່ນັ້ນ ຄວາມຊ່າເທົ້າ              ເຖິງມັນທຸກສິ່ງ
ມັນກໍ ທຳເລດໃຫ້                 ສເມີພ້ຽງດັ່ງຕົນ ນັ້ນແລ້ວ
ມັນກໍ ລົດເຄື່ອງເອ້                 ໃຫ້ບ່າວຂອງມັນ
ເຂົາຫາກ ທຳກະບວນເປັນ           ດັ່ງຕົວຈິງແທ້
ແລ້ວຈຶ່ງ ສອນສັ່ງໃຫ້               ທຸກສິ່ງແປງກົນ
ຄັນຫາກ ເຫັນພະໄກມາ             ລ່າຍພາງເມືອໜ້າ
ມັນກໍ ແປງຕົນໃຫ້                 ຕອງຕອຍດູຕຳ່
ແລ້ວຈຶ່ງ ກັບຕ່າວປີ້ນ               ມາແທ້ທ່ຽງຄືນ ຫັ້ນແລ້ວ
ມັນກໍ ເຂົ້າລອບລີ້                 ດອມຄົວມັນຢູ່
ແລ້ວເລົ່າ ແປງກົນຕົວະ             ບອກເຂົາຫຼາຍຂໍ້
ມັນກໍ ຕົກແຕ່ງໃຊ້                 ຝູງຫມູ່ມີປັນຍາ
ໄປທູນຂໍ                        ຮຳ່ຮຽນດອມເຈົ້າ
ໃຫ້ສູ ທູນຂໍແທ້                   ຕາມຄອງໃຫ້ມັນຄ່ອງ ຫັ້ນທ້ອນ
ຄັນວ່າ ຟ້າວດ່ວນຍ້າຍ       ຄົວນັ້ນຊິບໍ່ທັນ ວ່າເນີ
ເຫດວ່າ ຄົນແຕກມ້າງ              ປົບແລ່ນຫຼາຍທາງ ຢູ່ແລ້ວ
ຝູງຂ້າ ຂໍເຊົາໂຈະ                 ເພື່ອໂຮມເອົາແທ້
ຄັນຫາກ ຮອນໂຮມແລ້ວ            ຍາມໃດຂໍຄອບ ພະອົງນັ້ນ
ຄັນຫາກ ເໝິດຖ້ວນແລ້ວ            ຄູນຂຶ້ນບໍ່ນານ ພະເອີຍ
ຄັນຫາກ ເຫິງນານແລ້ວ             ພຍາພົມຊິມາຮອດ
ມັນຫາກ ຍັງຢູ່ຄ້າງ                ເມືອງບ້ານແຫ່ງພະໄກ ທີ່ພຸ້ນ
ຝູງຂ້າ ຂໍເຊົາຢັ້ງ                  ແປງກວຽນລໍ້ກ່ອນ
ພໍໃຫ້ ມີອັນຂົນໃສ່ເຂົ້າ        ໄປລ້ຽງລູກເມັຽ ພະເອີຍ
ແຕ່ນັ້ນ ອົງກະສັດເຈົ້າ        ຕັດໂຜດຄວາມດີ
ສູຈົ່ງ ເດົາດາແປງ                 ຊູ່ອັນຢ່າຟ້າວ
ໃຫ້ສູ ຄຸມຄົວໄວ້                  ທາງໃດຢ່າໃຫ້ລ່ວງ ເສັຽນັ້ນ
ກົດໝວດໄວ້                     ຈຳເສັ້ນຊູ່ຄົວ ຫັ້ນທ້ອນ
ຢ່າໃຫ້ ເຂົາຄາຄ້າງ                ຫົນໃດຈັກແຫ່ງ
ປັດກວາດເຂົ້າ                    ໂຮມແທ້ບ່ອນດຽວ ຫັ້ນເທີ້ນ
ເຂົາກໍ ແຈ້ງອາດແລ້ວ              ລຸກເລີກລາເມືອ
ເຖິງຄົວຕົນ                      ທີ່ແຄມມູນເດັ້ງ
ແຕ່ນັ້ນ ພຍາພົມເຈົ້າ               ເຕືອນພົນທຸກໝູ່
ສູຢ່າຊ້າ                        ຕີມ້າເລັ່ງໄປ ທຽວເທີ້ນ
ຈັດກຽມໄວ້                      ຝູງໝູ່ກຳລັງ
ທັງຍິງຊາຍ                      ຊ່ວຍກັນຢ່າຄ້ານ
ປະດັບແຕ່ງຫ້າງ                  ຝູງຫອກທັງປືນ
ຢ່າລ່າໃຈ                       ຊູ່ຄົນຈິງແທ້
ຢ່າໄດ້ ຜາຍຜິ່ວຟົ້ງ                ໄປແກ່ຄົນໃດ ຫັ້ນເທີ້ນ
ຄັນວ່າ ເຂົາຫາກມີຄຳຖາມ           ບອກໄປຄຳລ້ຽວ
ຝູງຂ້າ ຈັດຄົວໄວ້                 ຝູງໝູ່ສຳມະໂນ
ສຳມະ ໂນຄົວຍາດເມືອງວຽງຈັນ      ເຮັ່ຽຮວາຍບໍ່ຮູ້
ເຂົາກໍ ຂີ່ມ້າແລ້ວ                  ຕິແລ່ນໄປມາ
ທາງລາວເຫັນ                    ເຊື່ອໃຈຈິງແທ້
ເຂົາກໍ ເອົາກວຽນຕັ້ງ               ເປັນວຽງເກາະກ່າຍ
ຢາຍຢາດອ້ອມ                   ຄົນເຂົ້າຢູ່ກາງ
ທຸກໝູ່ພ້ອມ                      ໄທແຫ່ງຊາວຄົວ
ເຂົາກໍ ເປັນໃຈດຽວ                ດັ່ງກັນຕົງສ້ຽງ
ເຂົາກໍ ຕຽມຕົວໄວ້                 ໄທຄົວທຸກໝູ່
ເມື່ອໃດ ເຂົາຫາກຈັດເລັ່ງຍ້າຍ ຍໍຂຶ້ນຕ່າວຄືນ ຫັ້ນເທີ້ນ
ອັນນີ້ ຫາກແມ່ນຄວາມຄຶດເຈົ້າ ພຍາພົມຕົນອາດ ຈິງແລ້ວ
ມັນກໍ ອຳອົມໄວ້                  ໃນຫັ້ນຊູ່ເຊີງ ແທ້ແລ້ວ