ຕອນທີ 14: ເຈົ້າອະນຸເຄື່ອນທັບອອກຈາກວຽງຈັນ

Chapter 14 - Chao Anou led troop from Viangchanh
It's the year 1188 ( Lao Chounlasakarat year), year of the pig at the third month (i.e., February 1826), Chao Anou led the assembled troop from Viangchanh heading to Khorat. This chapter described the ceremonial departure, music (mahori piphat), the cavalry of horses and elephants,  the troops and the people of Viangchanh sent their king off to war etc.   Leaders of the townships along the way came to pledge allegiance where as Phagna Kay of Phoukhan whose town was torched by Phagna Phomphakdi was eagerly awaiting Chao Anou's arrival so he could avenge Phomphakdy.  The Lao-Siamese war of 1826 began...

ຕອນທີ ໑໔ : ເຈົ້າອະນຸເຄື່ອນທັບອອກຈາກວຽງຈັນ

ຈຸລະ ສັກຣາຊໄດ້ໜຶ່ງພັນໜຶ່ງຮ້ອຍ           ເສດຍິ່ງຍັງມີ
ແປດສິບແປດປີ                         ແມ່ນຈິງບໍ່ຄາດ
ປີນັ້ນ ເປັນປີກຸນ                        ທ່ຽງຈິງຈຳໝັ້ນ
ເດືອນສາມເຕົ້າ                         ຣະດູໜາວຕັ້ງຢູ່
ເລີຍເລົ່າ ຍົກຍ່າງຍ້າຍ              ພົນລ້ານລ່ວງໄປ
ຜໍ່ດູ ຍາບໆເຫຼື້ອມ                       ລົມແກວ່ງທາງປະຄື ພຸ້ນເຢີ
ອໍຣະຊອນສຽງ                          ເສບພະອົງຍ່າງຍ້າຍ
ຟັງຍິນ ສຽງປີ່ແຕ້                       ສົມພາດດົນຕີ
ພິນຣະບຳສັບ                    ຂຸ່ຍແຄນເພງໄຄ້
ບັ້ງອໍ້ພ້ອມ                       ຫອຍສັງກະຈັບປີ່
ຊຸງຕ່ອຍຕ້ອງ                     ກົມກົ້ວກ່ອມໃຈ
ສຽງຣະນາດຄ້ອງ                  ກຸມກ່ອມສຽງຣະຄັງ
ເພຣີກອງ                       ຄື່ນເຄັງດັງຫ້າວ
ຫັດຖີຊ້າງ                       ສະເທືອນສຽງດັງສນັ່ນ
ມ້າແຫ່ລ້ອມ                     ຄົນເຄົ້ານີ່ນັນ
ພະບາດເຈົ້າ                     ສເດັດຂີ່ສີວິກາຍ
ເສນາຫຼາຍ                      ແຫ່ຕາມພະອົງເຈົ້າ
ເທວີເຄົ້າ                        ສເດັດຕາມພະບາດ
ສນົມຫຸ້ມລ້ອມ                    ຣະວັງເຈົ້າຊູ່ພາຍ
ຍາບໆເຫຼື້ອມ                     ເຂົາແກວ່ງຈຳມອນ
ພູທອນສເດັດ                    ອອກເມືອງຍ່າງຍ້າຍ
ເຈົ້າກໍ ໄປຈອດຢັ້ງ                 ຫໍໄຊໂຮມບ່າວ
ຄັນວ່າ ມາຖ້ວນແລ້ວ               ຍາມກ້າດ່ວນໄປ
ຄົນຄັ່ງເທົ້າ                      ເຕັມແຜ່ນທໍຣະນີ
ປະຖະພີບົດ                     ໄງ່ຄວັນຄຸງຟ້າ
ຍາບໆແສ້                       ໄຫຼຫຼັ່ງຕາມທາງ
ພະກໍ ທົງພາຍສານ                ຍ່າງເງີຍງາມລະຫ້ອຍ
ແຊງງ່ອນຕັ້ງ                     ເທິງຫຼັງດູອາດ
ຍາບໆແກ້ວ                     ຄຳລ້ວນເຮື່ອເຮືອງ
ຜ້າມ່ານກັ້ງ                      ຖົກອອກຣະວັງເສັຽ
ໄຫມຄຳປັກ                      ແສ່ວດາວແກມແກ້ວ
ເສີນໆຊ້າງ                      ພາຍສານຍົກຍ່າງ
ຄົນແຫ່ລ້ອມ                     ສອງຂ້າງແລ່ນຕາມ
ໃຍ່ໆແສ້                        ປະຄືເບີກຕາມລົມ
ທົມໆສຽງ                       ແຜ່ນດິນດາພື້ນ
ໄທປືນພ້ອມ                     ດາກັນເປັນຫມູ່
ຫອກແລະງ້າວ             ແຂວນສ້ອຍໃສ່ຍອງ
ໄທພວກມ້າ                      ສຸບຫມວກຖືທວນ
ເດີນພລັນໄປ                     ກ່ອນພົນຫົວຫນ້າ
ຄົນຄັ່ງເທົ້າ                      ເຫຼືອດິນເດັຽຣະດາດ
ຍາບໆແສ້                       ຄືນຳ້ຢຶ່ງຢາຍ
ເລີຍເລົ່າ ກາຍຫົນຫ້ອງ             ເມືອງສີສັຕນາກ
ຂ້າມໂລກກວ້າງ                  ຄະນຶງໂອ້ອ່າວຫຼັງ
ເດືອນສາມເຕົ້າ                   ຍຸງແງວຫາຄູ່
ຫອມດອກໄມ້                    ຍິນສະບັ້ນເມື່ອຍມະໂນ
ໂອນໍບັດນີ້ ມາໄກຫ້ອງ        ໂສໂກຍິນໂສກ ເຮວແລ້ວ
ຄຽດທີ່ໄທຂີ້ຮ້າຍ                  ທຳສົ້ມແກ່ໃຈ ດັ່ງນີ້
ກູຊິ ທຳມຸ່ນມ້າງ                  ເມືອງແຫ່ງມັນເສັຽ ບໍ່ຢ່າແລ້ວ
ເອົາຄົວມັນ                      ກວາດມາເປັນຂ້ອຍ
ກູຈັກ ທຳໃຫ້ແລ້ວ                 ສົມດັ່ງຄຳຄຶດ
ສັງມາ ປອງທຳເວນ               ຊູ່ປີເລີງເລື້ອຍ
ຄອຍເລົ່າ ວອຍໆຍ້າຍ              ເຊີງຊຳຊຳ້ຍ່າງ ໄປແລ້ວ
ເຖິງທີ່ ຄາວຈອດແລ້ວ              ຮຽງຮ້ານສຳຣານ
ຝູງບ່າວແກ້ວ                     ຕັ້ງຕູບແປງວຽງ
ລາງພ່ອງ ຫາອາຫານ              ໃສ່ພາສເວີຍເຈົ້າ
ລາງພ່ອງ ເອົາຊ້າງມ້າ              ລົງອາບສົງຊົນ
ບໍຣິບວນເລີຍ                     ຄຳ່ແລງແລຄ້ອຍ
ເຂົາເສບເຈົ້າ                     ສເວີຍແລງແລ້ວຢ່າ
ມົວມືດໄມ້                       ຕາເວັນເຂົ້າສູ່ເຂົາ
ເຂົາກໍ ເອົາກັນຕັ້ງ                 ຮັກສາຍາມປັນປ່ຽນ
ຢາຍດານໄວ້                     ຣະວັງລ້ອມຊູ່ພາຍ
ພະບາດເຈົ້າ                     ທົງບັນທົມໄສຍາດ
ເຖິງຮຸ່ງແຈ້ງ                     ວັນເຂົ້າຂອບເຂົາ
ເຈົ້າກໍ ສເວີຍງາຍແລ້ວ       ເຕີນພົນປະດັບເຄື່ອງ
ເໝິດຖ້ວນແລ້ວ                   ສເດັດຍ້າຍເຄື່ຶອນໄປ ຫັ້ນແລ້ວ
ແຕ່ນັ້ນ ຄວາມຊ່າເທົ້າ              ເໝິດຂອບລາວໄທ
ເປັນດັ່ງ ແສງສຸຣິໂຍໄທ             ທ່ຽງຍາມເດືອນຫ້າ
ເຂົາກໍ ຍິນຂາມແທ້                ສົມພານພູວະນາດ
ເຂົາກໍ ຫມາຍເພິ່ງເຈົ້າ        ບຸນກວ້າງຊູ່ເມືອງ ແທ້ແລ້ວ
ໃຜບໍ່ ຂັດແຂງໄດ້                 ກົວຕາຍຢ້ານສັ່ນ ຈິງແລ້ວ
ຄອງວ່າ ເຈົ້າຮອດແລ້ວ            ຂໍເຝົ້າເພິ່ງບຸນ ຫັ້ນແລ້ວ
ແຕ່ນັ້ນ ພຍາໄກເຈົ້າ               ພູຂັນຮູ້ຂ່າວ
ມັນກໍ ຊົມຊື່ນແທ້                  ຄອງເຈົ້າຊູ່ວັນ
ເມື່ອໃດ ພະຫາກມາຮອດແລ້ວ        ຊິເອົາພົນໄປສູ່ ຈິງແລ້ວ
ຄຽດທີ່ ໄທຂີ້ຮ້າຍ                 ເມືອງຂວຳ້ວຸ່ນວາຍ ແທ້ແລ້ວ
ຈັກອາສາຄຳ້                    ພຍາພົມບໍ່ມີຢ່ອນ ມັນແລ້ວ
ຈັບຜູກປີ້ງ                       ຕີຂ້າແມ່ນໃຈ ແທ້ແລ້ວ
ຄຽດທີ່ ມັນແປ່ມ້າງ                ປອງຈູດເມືອງເສັຽ ດັ່ງນັ້ນ
ບັດນີ້ ເວນນຳທັນ                 ຄອບມັນລາງແລ້ວ